نویسندگان: زهرا سادات موسوی، ابوتراب علیرضایی، اشرف شاه منصوری و امیررضا علیزاده مجد
چکیده:
مقدمه: امروزه دانشمندان عرصه کسبوکار اعتقاد دارند توجه به سکونتگاه های روستایی بستری امن و کارآفرینانه برای خلق ارزش و تجاری سازی ایده ها بوده و اثرات بسیار مفیدی در خلق ارزش اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و . . . دارد.
هدف: خبرگان و متخصصان کسبوکار براین باور هستند که ساخت و حفظ یک برند قدرتمند کارآفرینانه جهت رشد، دوام و ماندگاری یک کسبوکار در محیط های رقابتی و پیچیده امروزی از اهمیتی فوقالعاده حیاتی برخوردار است.
روش: این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری دادهها، آمیخته اکتشافی است. در بخش کیفی از مصاحبه نیمه ساختاریافته، گروه کانونی و گروه بندی خبرگان و در بخش کمی از معادلات ساختاری و از نرم افزار PLS استفاده شده است. براین اساس ابتدا مؤلفه های کسبوکارهای روستایی شناسایی و تحت عنوان مدلی پیشنهاد و به منظور بررسی پایایی مدل اندازه گیری پژوهش، به بررسی ضرایب بارهای عاملی، ضرایب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی، روایی همگرا و روایی واگرا پرداخته شد.
قلمرو جغرافیایی: جامعه آماری شامل فعالان عرصه محصولات حوزه عرقیجات در کلیه ی روستاهای کاشان که دارای تحصیلات دانشگاهی بوده و حداقل دو سال در این حوزه فعالیت داشته اند که ۴۲ نفر شناسایی و با استفاده از فرمول کوکران برای جوامع محدود نمونه ۳۷ تایی انتخاب شده است.
یافته ها و بحث: پژوهش نشان میدهد که مدل پیشنهادی دارای ۴ بعد محرک بازاری، بستر سکونتگاهی، بافتار و کارآفرینی است.
نتایج: بر اساس پژوهش حاضر میتوان گفت که به منظور شناسایی عوامل موثر توسعه کسبوکارهای زنجیرهای روستایی لازم است هر کسب وکار پس از شناخت وضع موجود خود، بر اساس ابعاد، مؤلفه ها و شاخص های مدل حاضر اقدام به برنامه ریزی استراتژیک در تمام سطوح خود نماید و با توسعه ساختار حمایتی، به تقویت ارتباط بهینه با ذینفعان بهخصوص صنعت با در نظرگرفتن نقش سکونتگاه ها بپردازد.
واژه های کلیدی: کسبوکار زنجیره ای، کسب و کار روستایی، توسعه کسب و کار