تبیین اثر عملکرد نظام بانکداری بر رشد اقتصادی

نویسندگان: رویا جمشیدی، معصومه شجاعی و امیررضا علیزاده

چکیده
رشد اقتصادی همواره يکي از اهداف مهم دولت ها در كشورهای در حال توسعه بوده است. به موجب آن بانکها با فراهم آوردن منابع مورد نیاز برای سرمايه گذاری واقعي نقش واسطه گری مالي، قادر به تاثیر گذاری بر رشد اقتصادی شده اند. نهادگرايان معتقد هستند بین بخش پولي و واقعي اقتصاد در كشورهای در حال توسعه، ارتباط قوی وجود دارد. عملکرد بانکها به عنوان واسطه گر مالي شامل كانال انتقال بودجه از واحد مازاد به واحد كسری اقتصاد، در نتیجه تبديل سپرده به وام يا اعتبار است. يکي از علت های ايجاد رشد اقتصادی، منابع مالي است كه از طرف بانک ها و مؤسسات مالي و اعتباری به سمت فعالیتهای مولد و اقتصادی سرازير ميشود. به همین دلیل، هدف اصلي پژوهش، تبیین اثر عملکرد صنعت بانکداری بر رشد اقتصادی بود. در اين پژوهش روابط مفروض بین متغیرهای توضیحي متشکل از پنج متغیر مستقل و با يک متغیر وابسته با تحلیل رگرسیون تركیبي برازش داده شد. از نظر دسته بندی تحقیقات بر حسب نوع گردآوری دادهها، اين تحقیق تجربي و از نوع میداني بود. جامعه آماری بانک های تجاری و تخصصي دولتي غیر دولتي ايران در قلمرو زماني سالهای 1331 الي 1331 شمسي بود. در اين پژوهش، برای بررسي متغیرهای مستقل نسبت سودآوری، بازده سرمايه گذاریها، نسبت سپرده ها، مطالبات معوق و درآمد مشاع بر رشد اقتصادی (تغییرات تولید ناخالص داخلي) ايران پنج فرضیه در قالب يک مدل طرح مورد آزمون قرار گرفت. شاخصهای آزمون نشان داد كه تمامي متغیرهای مستقل بر رشد اقتصادی ايران تاثیر معنيداری داشت. اين شاخصها نشان داد كه تغییر در متغیرهای مستقل نسبت سودآوری، بازده سرمايه گذاریها، نسبت سپردهها، مطالبات معوق و درآمد مشاع سبب ايجاد تغییرات قابل توجه در رشد اقتصادی ايران ميگردند.

واژه های كلیدی: سودآوری، سپرده، درآمدهای مشاع، سرمايه گذاری، تولید ناخالص داخلي